De tentamenweek kwam er weer aan en dat geeft toch altijd een hoop stress. Hoe pak ik het leren aan, wat werkt en wat niet? Wat niet meehielp is dat het de eerste toets was van het nieuwe jaar, dus ik had geen idee wat ik kon verwachten. Lisa, een goede vriendin van mij, had hetzelfde probleem, dus we besloten op school te gaan leren om hopelijk wat stress te verminderen.
Zo gezegd, zo gedaan. Maandag ochtend stapten we de studieruimte binnen. We zochten een plaats om te zitten, maar overal zaten al andere studenten. Als er wel een tafel vrij was, was die voor maximaal één persoon dus daar schoten we niets mee op. Na een tijdje hadden we iets gevonden. Er zaten meer studenten, maar het was rustig.
We stalden onze spullen uit en begonnen met overhoren van de stof, waar de andere studenten niet erg blij mee waren. Meerdere malen werd er geïrriteerd naar ons gekeken. Na een tijdje kwam Lisa met de mededeling dat ik te hard praatte en er was instemmend geknik van de andere tafels. Dus ik hield mijn mond dicht, maar zo konden we niet overleggen. Toen Lisa ook nog werd gebeld, werd ons gevraagd om ‘even weg te gaan’.
Stopcontact
“Misschien is er in een ander gebouw wel ruimte”, Zei Lisa. Al lachend liepen we naar het volgende gebouw. Hier was het inderdaad rustiger, maar er was geen ruimte bij een stopcontact, dus dat viel af.
Op meerdere plekken hebben we geprobeerd om bezig te gaan, maar het was te druk, er werden tentamens gemaakt, er was geen stopcontact of we namen pauze.
We hebben kort nog wat kunnen doen, maar toen moesten we weer naar huis. Eén ding zijn we het over eens: we gaan niet meer op school leren, totdat corona voorbij is.
Judith Kreuze is tweedejaars student Social work
