Het nieuwe instellingsplan moet zich niet al te veel op de regio gaan richten. Dat zou ingaan tegen de belangrijke maatschappelijke tendens van globalisering, vindt Valerie Siemers Reiter.
Onze Hogeschool gonst van de plannen en wil meer meerwaarde bieden aan student en de regio. Welke Windesheimer wil dit niet? Echter stel ik wat vraagtekens bij het ‘twee perspectieven document’ dat aan de basis staat van het instellingsplan 2017-2021. Volgens mij mist er namelijk een perspectief dat bij uitstek meerwaarde biedt; het derde perspectief.
Voor de zomer betrof één van de belangrijke discussiepunten tijdens de CMR vergaderingen: regionalisering of globalisering? In een wereld waar grenzen vervagen, waar afstand relatief wordt en waar menselijk gedrag wordt gedreven door steeds snellere technologische ontwikkelingen, is deze keuze snel gemaakt: we móeten wel verder kijken dan de regio.
De procesgroep van het nieuwe instellingsplan heeft namens het CvB een document geschreven waarin twee perspectieven worden geschetst: Windesheim als 1. studentgerichte of 2. als spil in het regionale netwerk. In beide perspectieven is een regionale focus de leidraad. Globalisering is echter geen keuze die wij als Windesheim kunnen maken maar een maatschappelijk proces waaraan niet te ontkomen valt. Aansturen op méér regio-gerichte aandacht gaat in tegen deze belangrijke maatschappelijke tendens.
Ja, ik ben trots op ons regionale karakter. Trots op de familiaire sfeer ondanks de omvang van Windesheim. Historisch gezien is het logisch dat men naar de regio kijkt: studenten en werkenden treffen elkaar in de regio en het valt te verwachten dat alumni ook in de toekomst gaan werken in de regio.
Het zijn echter niet meer uitsluitend de regionale ontmoetingen die tot nieuwe initiatieven leiden. Gelijkgezinden ontmoeten elkaar zonder fysieke nabijheid; digitaal. Ook het regionale bedrijfsleven opereert steeds minder locatie gebonden en heeft bovendien te maken met arbeidsmigratie van professionals uit landen waar lonen lager liggen en (hopelijk) met meer mogelijkheden voor nieuwe Nederlanders zoals vluchtelingen.
Uit het jaarverslag van 2015 blijkt dat 250 Windesheimstudenten in het buitenland studeerden, rond de 200 buitenlandse studenten kwamen naar Windesheim. De moderne student heeft een ‘global mindset’ nodig om te opereren in een internationale en technologische toekomst. Deze mindset is ook nodig om te concurreren op de regionale arbeidsmarkt.
De overheid zet in op globalisering door digitalisering; kijk bijvoorbeeld naar de geestelijke gezondheidszorg en de onomkeerbare verschuiving naar E-Mental Health. Psychisch leed wordt steeds meer op afstand behandeld, gefluisterd wordt over stijgingspercentages naar 75% binnen 2 jaar! Reden genoeg om rekening te houden met de kans dat ook afstandsléren al snel geen keuze meer is. Afstand is een relatief begrip geworden in onze ‘global economy’ niet voor niets is een student uit de randstad per OV tegenwoordig immers sneller in Zwolle dan een student uit (mijn woonplaats) Lemele. Waarom dan geen focus buiten de regiogrenzen?
Kortom: “Think globally, act locally”. Kwartaalblad WinWin (juli 2016) staat in het teken van de nieuwe industriële revolutie en stelt op de voorpagina de vraag ‘aanhaken of afhaken?’. Wat wordt het, Windesheim? Laten we ons niet blindstaren op de regio waar we toch al een centrale rol vervullen. Laten we in plaats van een vernauwende bril kiezen voor een verruimende ‘smartglass’. Zo kan Windesheim met een globale blik, regionaal de juiste beslissingen nemen en krijgen we een win/win situatie. Zo bieden we oprechte meerwaarde.
Valerie Siemers Reiter is communicatiepsycholoog, docent bij de opleidingen communicatie en HBO-ICT en lid van de centrale medezeggenschapsraad.
