Professor Deborah Nas had een inspirerende en prikkelende opening van de Onderwijsweek van Windesheim. Zij vertelde ons over technologische ontwikkelingen en maakte een link naar het onderwijs. In haar webinar liet ze heel mooi zien hoe wij mensen kijken naar technologie en legde ze ook uit waarom we niet altijd goed mee kunnen bewegen met technologische ontwikkelingen.
Wat goed bij me binnenkwam was dat je referentiekader (én leeftijd – ahum) bepalend is voor de mate waarin je deze vernieuwing kunt omarmen. En dat waar je mee opgroeit, dus de eerste 15 jaar van je leven, dit een normaal onderdeel is van je wereld. Dat dingen die worden uitgevonden tussen je 15e en 35e nog spannend en nieuw zijn en dat vanaf je 35e nieuwe uitvindingen veelal als tegennatuurlijk worden ervaren. Hebben ouders daarom moeite met kinderen die Minecraft spelen?
Freud
Ik begreep als 42-jarige ineens veel meer van mezelf in relatie tot mijn gamende kroost en ook van mijn 60-jarige collega’s die fervent pleiten om Freud en Gestalt-therapie (Google dit vooral) weer op het onderwijsprogramma te zetten.
Nas liet mooi zien dat de toekomst steeds weer nieuwe, andere uitvindingen in petto heeft die terugkijkend altijd eerst op weerstand stuiten en later worden omarmd en benut. De voorbeelden die zij gaf (de 3Dprinter, het verticale boerenbedrijf) waren eye-openers voor mij. De wereld verandert en de mens verandert mee.
Overpeinzingen
Twee overpeinzingen bij het verhaal van Deborah Nas. Eén. Ze concludeerde in datzelfde verhaal dat we dus gewoon niet weten wat studenten van nu in de toekomst nodig hebben. We weten het gewoon niet. En dus, zei zij, moeten we op een andere manier nadenken over onderwijs. En hier bleef mijn 42-jarige brein even steken. Ehm, we hebben nog in geen enkele eeuw geweten wat studenten in de toekomst nodig hebben. Dat is een gegeven, geen nieuwe ontdekking.
Twee. De weerstand die wij LEGO-spelers voelen bij minecraftende kinderen is niet iets om direct overboord te gooien met het argument dat het gewoon anders is. Iedere vernieuwing gaat altijd gepaard met het verlies van het oude. En de herwaardering van wat er in het oude verloren is gegaan geeft juist input om het nieuwe te versterken.
Paulien van den Burg is hoofddocent social work in Almere
Lees hier het verslag van het webinar van Deborah Nas
