Mijn lichtpuntje in de week, nu door Corona alleen praktijkles fysiek op de campus gegeven mag worden: elke maandag mag ik op Windesheim een praktijkles verzorgen samen met een collega. Dit keer is het thema ‘Wil jij echt contact maken?’
Contact maken is de belangrijkste kwaliteit waar een student op moet investeren om straks als professional te kunnen werken. Vooral wanneer je een mensgerichte studie volgt, zoals onze opleiding psychomotorische therapie.
Vandaar mijn lichtpuntje. Het is namelijk superfijn om in een 3D versie (live) les te mogen geven. En het genoemde thema, contact maken, past helemaal in de huidige tijd.
Bubbel
Ik vraag me al een tijd af of we op dit moment, met Covid-19 in ons midden, nog wel echt met elkaar in contact zijn? We zitten allemaal ‘comfortabel’ in onze eigen bubbel en kamertje achter een computerscherm. Toevallige ontmoetingen zitten er niet in. Het ontlopen van een moeilijk gesprek is eenvoudig, je bent gewoon niet online en de kans dat je de ander tegenkomt is klein.
De gesprekken die we online hebben zijn vaak zakelijk en to he point. Wat natuurlijk zeer effectief en nodig is. Maar het verdiepende, over wat houdt de ander bezig en hoe zit hij erbij, dat kost meer moeite om vorm te geven. Vooral als je de ander nog niet eerder live hebt ontmoet.
Dus contact, echt contact, vraagt mijns inziens meer dan met elkaar communiceren via een beeldscherm en praten met elkaar op afgesproken tijdstippen.
Bezet
Dat maakt waarom ik het zo fijn vindt om een dag live te mogen lesgeven. En samen met de studenten stil te staan bij ‘hoe bezet ben jij’. Want het gaat in deze lessenreeks specifiek over de vraag of studenten klaar zijn om contact te maken met de ander. Wanneer je in je hoofd nog met andere zaken bezig bent, is het antwoord nee.
Belangrijk in dat contact is de vraag ‘past wat je zegt ook bij wat je uitstraalt’? Dit zowel fysiek als in toonsoort: heb je je lijf gericht naar de ander, of praat je ‘ergens’ in de ruimte? Stel je de juiste controlevragen, of dat wat je wilt overbrengen ook is begrepen door de ander? En tot slot, heb je de reactie van de ander goed geregistreerd en pas je daar je gedrag op aan?
Allemaal vragen die prachtig te oefenen zijn in een lokaal waar je elkaar live ontmoet. Hier gaat het over, hier worden studenten blij van (en straks onze cliënten ook). Als je voorgaande vragen met ja kunt beantwoorden, ben je echt in contact.
Aangekleed
Mijn wens is dat docenten en studenten zich ook online in de huidige Covid-19 omstandigheden, dezelfde vragen gaan stellen. Leg jij je telefoon weg als je aan het videobellen bent? Zit je aangekleed en verzorgd achter de computer? Kijk je de ander aan voor zover het mogelijk is? Stel je regelmatig de vraag aan je gesprekspartner of de hij je begrepen heeft?
Tot slot nog een laatste tip: kijk eens goed naar de mimiek van de ander, de ogen en dat wat je (hoewel in alle beperktheid van een beeldscherm) in beeld hebt van het lijf van de ander.
Er is vaak meer te zien dan dat je had gedacht.
Het blijft second best, maar we zullen het er toch nog een tijdje mee moeten doen.
Ondertussen blijf ik genieten van mijn maandagen met praktijklessen waar alles een beetje normaal lijkt en contact gemaakt kan worden zoals het bedoeld is. En waarbij hopelijk ik en de ander niet ‘bezet’ zijn!
Cor Niks is docent psychomotorische therapie bij de calo
