Voordat ik als docent begon op Windesheim werkte ik in de jeugdhulpverlening. Als gezinsvoogd moest ik in opdracht van de kinderrechter problemen in gezinnen proberen ‘op te lossen’ door geschikte hulpverlening in te roepen. De meest treurige en uitzichtloze kinderlevens kruisten mijn pad: kinderen die uit pure armoede met z’n drieën op een kale matras moesten slapen, slachtoffers van meisjesbesnijdenis, een meisje van 15 die in de straatprostitutie zat en heel veel kinderen die blootstonden aan heel veel geweld: seksueel, fysiek en psychisch.
Ik ontdekte al snel dat voor de hulp die ik nodig achtte in die gezinnen bijna altijd wel wachtlijsten waren. Alsof je in de fase waarin je als mens het snelst en ingrijpendst ontwikkelt, alle tijd hebt om op adequate hulp te wachten. Domweg omdat de overheid daar onvoldoende geld voor over had, want dat was toen (en nu nog steeds) het probleem. Ik maakte me daar druk over, schreef brieven aan Kamerleden en ministers. Na vier jaar stopte ik. Aan het kinderleed was ik inmiddels professioneel ‘gewend’ geraakt, aan het zieke jeugdzorgsysteem echter niet. De les die ik leerde was dat we in Nederland de toekomst van de jeugd totaal niet serieus nemen.
En dat doen we nog steeds niet, dacht ik toen ik de plannen zag van onze minister van onderwijs om het coronaleed in het onderwijs te verzachten, voor de studenten betekent dit concreet 50 procent korting op het collegegeld. Dat komt neer op een ruime duizend euro. De studieleningen blijven gewoon doorlopen, de bijbanenmarkt voor studenten is ingestort, het onderwijs is brak geweest afgelopen jaar, om van de toetsing nog maar te zwijgen. Een schande is het. Wie dragen straks de lasten van de coronaschulden die het kabinet nu maakt? Naar wie wordt de klimaatrekening, de woningnood en de onzekere en flexibele arbeidsmarkt doorgeschoven? Niet naar mij in ieder geval. Ik heb de afgelopen jaren meer geld verdiend met de waardestijging van mijn huis dan mijn salaris op Windesheim en in coronajaar 2020 heeft mijn bescheiden amateur-aandelenportefeuille een rendement van 15 procent gehaald. Ik schaam me.
