Windesheimstudenten presenteerden afgelopen week een serie indrukwekkende performances op de Zwolse campus. Zoals student Sophie, die de bezoekers verraste met theatrale schilderkunst.
In het atrium van het entreegebouw zat Sophie Bakker op de grond naast het kunstwerk dat ze zojuist ‘geschilderd’ had. Dansend had ze de verf op het papier gespoten, daarna gebruikte ze haar lichaam als kwast. Sophie, student journalistiek, liet zich door de muziek leiden in haar keuze voor haar bewegingen en de verf waarmee ze danste. Haar thema ging over wel of niet de controle willen hebben.
De artistieke performance avond was de afsluiting van de hogeschool keuzemodule (HKM) ‘Creatieve ontwikkeling met performing arts’, gegeven door docente Ariane Niemeijer. De avond vond afgelopen donderdag plaats, vlak voor de lockdown.
Schaduw
Op een andere plek hoorden de bezoekers pianospel, maar ze zagen de speelster niet. Elsa Dondertman, student Toegepaste Gerontologie, zat achter een doek verborgen aan het instrument. Op het doek werden foto’s geprojecteerd van haar jeugd. Vervolgens werd Elsa’s schaduw zichtbaar en uiteindelijk kwam ze zelf in de spotlights te staan.
Bevrijd
Jurrian Mostert (student Technische bedrijfskunde) speelde ook piano. Hij zat achter een traliewerk van schaduwen en witte banen. Het publiek werd uitgenodigd om de banen met een schaar door te knippen, waardoor Jurrian als het ware bevrijd werd. Zijn pianospel veranderde van mineur naar majeur naarmate de toeschouwers dichterbij konden komen.
Masker
De performance van Anna Schoneveld (Toegepaste Gerontologie) ging over ontmaskeren en maskeren (maskéren). Ze zat achter grote foto’s van zichzelf waarop ze steeds een ander masker op had. Het publiek mocht die foto’s weghalen. Uiteindelijk kwam Anna zelf in beeld met een masker op, dat ze vervolgens afdeed.
Monoloog
Maartje Kampman (student Communicatie) hield een indrukwekkende monoloog over wat er als student op haar afkomt, hoeveel ballonnen ze tegelijk in de lucht moet zien te houden. Dat kan leiden tot prestatiedruk, concentratieproblemen of zelfs burn-outklachten. Een voor een ontglipten de ballonnen terwijl ze dat vertelde, terwijl er steeds meer dingen bijkwamen die ze niet mocht vergeten.
