Wijntjes, een toastje met brie of blauwe kaas, een bakje olijven, Friese droge worst en een lekkere zak chips… daar word ik warm van op deze koude winterdagen. De combinatie van al die dingen is een feestje voor mijn smaakpapillen. Een probleem is: dat kan echt niet meer elk weekend, want ik ben al meer dan een half jaar niet in de sportschool geweest.
In mei was de laatste keer. Maar ik betaal nog trouw elke maand. Ik heb mezelf wijsgemaakt dat zolang ik betaal, ik nog sportief genoemd mag worden. Maar ik weet natuurlijk wel dat de weg naar de koelkast een stuk korter en makkelijker is dan de wandeling naar het oranje sportpaleis om de hoek. Sportief zal ik nooit genoemd worden. Daar kennen de mensen om mij heen mij nu wel goed genoeg voor. Maar toch is meer sporten mijn goede voornemen voor 2024. Dat is eerder een tactische verschuiving dan een goed idee. Het was namelijk ook al mijn goede voornemen voor het nieuwe schooljaar. En voor de zomervakantie. En voor de maand juni.
Een jaar geleden vond ik het nog leuk om te sporten. Daar kan ik mij niets meer bij voorstellen. Ik kan me alleen nog herinneren dat de leg press altijd stuk was en dat ik in de zweetlucht van anderen moest wachten op instagrammende jongeren die ondertussen een apparaat bezet hielden. Of die handdoekjes… net als bij het zwembad leggen ‘sportievelingen’ hun handdoek op een apparaat terwijl ze even wat drinken pakken of gaan plassen. Wat mij betreft doen ze een snuifje pre-workout in de kleedkamer, maar neem in ieder geval je handdoek mee.
Nee, ik heb niet veel warme herinneringen aan de sportschool. Maar toch… voor kerst vraag ik een mooie, nieuwe sportoutfit en dan ben ik straks weer op de loopband te vinden.
Hopelijk ergens in 2024.
