Ik ben zo’n doetje geworden met een dieet: ik ben glutenvrij. Na een paar dagen afkicken van de gluten groeien er weer bloemetjes in mijn darmflora; daarvoor was het soms eerder een kerkhof.
Ik kon altijd zo genieten van een bolletje chocopasta op de vroege ochtend. Zelfs als ik weer eens veel te laat was voor werk en ik het broodje ergens op de fi ets in mijn mond schoof. Ontbijten draaide voor mij om gemak. Meestal at ik niks en nam ik een zak bolletjes en pot chocopasta mee in mijn tas. Ik wist nooit hoeveel ik er ging eten: ik heb namelijk de vervelende gewoonte om het laatste voorgesmeerde broodje niet meer te willen. Maar de tijd van bolletjes is voorbij. Ik had zo mijn vermoedens over mijn glutenintolerantie, maar ik wilde me er nooit aan toegeven. Het was te veel gedoe en ik had geen zin in een dieet. Mijn keuze was dan ook plotseling. Ik had voor de zoveelste keer in mijn leven buikpijn. Mijn vriendinnen irriteerden zich aan mijn eeuwige gezeur erover, dus toen besloot ik dat het genoeg was geweest. Ik wilde geen mensen meer tot last zijn. “Ik denk ook dat je er wat gezelliger van zal worden” was een subtiele hint die mij overhaalde.
De supermarktbezoekjes zijn opwindender geworden, want nu heb ik een uitdaging. Op expeditie door de schappen zie ik na een paar stappen de verse afbakbroodjes waar ik jarenlang een grote zwak voor had. Mijn grote liefde: de kaasstengel. Mijn mondhoeken krullen naar beneden bij de gedachte aan een stengelloos leven, maar gaan overeind staan als ik het glutenvrije schap zie die mij eerder nooit was opgevallen. Met de geweldige glutenvrije crackers kan ik die vette kaasstengel wel laten liggen.
Avondeten is ook een avontuur. Ik mag geen wraps, geen brood, geen pasta, geen ketjap en geen sojasaus. Van dat ‘niemand tot last zijn’ blijft niks over als je een huisgenoot hebt en wekelijks wordt uitgenodigd om bij een ander te eten. Negen van de tien keer kan ik niet eten wat de pot schaft. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de uithollende werking die glutenvrije producten hebben op de portemonnee.
Maar experiment glutenvrij werpt zijn vruchten af, want sinds de start van mijn dieet heb ik geen buikpijn meer gehad. En dat is superfijn voor dit doetje met een dieet en voor de bloemetjes in mijn buik. Ik geniet volop van mijn crackertje met chocopasta.
