Wat is het verhaal achter jouw tatoeage? In deze rubriek vertellen studenten van Windesheim wat hun tattoo voor hen betekent. Deze keer: Pascal van den Berg, student AD sociaal werk.
“Ik was lange tijd erg depressief. Ik kropte alles op en praatte nergens over, daardoor werd de depressie groter en groter. In mijn slechtste periode lag ik hele dagen in bed. Belangrijkste oorzaak was dat ik zelf geen initiatief nam. Ik verwachtte altijd maar dat anderen iets voor mij deden of dat er vanzelf wel iets naar mij toe zou komen.
Contacten verwaterden langzaam, het leidde tot mijn uitschrijving van de mbo-opleiding die ik volgde en werk kon ik eigenlijk al jaren niet behouden. Ik kon het gewoon niet in mezelf vinden om iets te ondernemen. Uiteindelijk had ik geen vrienden, geen school, geen werk.
Japanese Breakfast
Op mijn arm staat het woord ‘Jubilee’, de titel van een album van de artiest Japanese Breakfast. In haar liedjes kijkt ze naar de lichtere kant van het bestaan en zegt ze dat je het leven moet vieren en moet stilstaan bij de goede momenten en de mensen die je om je heen hebt.
Tijdens mijn depressie was dat album één van de weinige dingen waar ik comfort uit haalde. Daarom dacht ik al heel lang dat het gaaf zou zijn om dat woord als tattoo te hebben. Maar omdat ik er zo slecht bij zat, zou het voor mij toen niet oprecht en ‘waar’ aanvoelen. Dan zou het gewoon een hoopje bullshit op mijn arm zijn.
Weer mensen om me heen
Vorig jaar heb ik tien weken in een kliniek gezeten om mijn leven weer op de rit te krijgen. Daar kreeg ik heel veel inzicht in waar mijn problemen vandaan kwamen en uiteindelijk ging er een knop om. Ik kwam eruit als een nieuw persoon. Een week nadat ik thuiskwam heb ik de tattoo laten zetten.
Inmiddels gaat het goed met me. Ik heb veel contacten overgehouden uit die periode in de kliniek, maar ik leg ook nieuwe contacten, bijvoorbeeld hier op Windesheim. Dat heeft mij misschien wel het meest geholpen: om gewoon weer mensen om me heen te hebben.
Mijn behandelaren in de kliniek hebben me geïnspireerd. Dat werk is supermooi om te doen, dat wil ik zelf óók gaan doen. Daarom volg ik nu de associate degree-opleiding Sociaal Werk; ik wil mijn eigen ervaringen inzetten om anderen te helpen.”
tekst: Wouter van Emst
foto: Herman Engbers
