Veel mensen lijden aan FOMO, Fear Of Missing Out, de al dan niet obsessieve bezorgdheid om een gebeurtenis of ervaring te missen, terwijl anderen dat wel meemaken. Heb je last van FOMO, dan is de kans groot dat je oververmoeid en overprikkeld van het een naar het andere kanaal zappt en je jezelf van het ene naar het andere event sleept.
Want laten we eerlijk zijn, het is toch niet te doen om alles bij te houden? Al die sociale media kanalen, vloggers en influencers, alle streamingsdiensten, mogelijke podcasts, radiozenders en Tv-kanalen.
Naast het eindeloze digitale aanbod is er ook nog een ellenlange agenda van feestjes, festivals, concerten en dance party’s die je niet mag missen.
Met andere woorden, je loopt hoe dan ook altijd achter de feiten aan.
Oververmoeid
Nogal verontrust luister ik dan ook naar de verhalen van studenten die oververmoeid zijn en inmiddels niet meer hun bed uit kunnen komen, laat staan kunnen studeren. Hun hoofd en agenda zitten overvol. Onvoorstelbaar dacht ik, hoe is het mogelijk dat dit fenomeen zo sterk kan zijn en wat afschuwelijk om zo, bijna dwangmatig, te moeten leven.
Er zijn ook studenten die dwangmatig spullen verzamelen. Op enig moment zag ik tot mijn grote schrik een parallel met mijn eigen ‘obsessie’. Het bewaren van spullen! Ik ben zeker geen hoarder van rotzooi hoor, maar leuke, nog bruikbare spullen en kleding, zeker als er ook nog een emotionele waarde aan hangt, kan ik echt niet zomaar wegdoen! Nee hoor, die gaan netjes in een doos en krijgen een plekje in een kast, op zolder of in de schuur. Maar ja, dat raakt een keer vol!
Ont-spullen
Waarom kan ik niet iets wegdoen? Heb ik hier een FOMO variant te pakken? Bang dat ik het ga missen? Ik weet soms niet eens meer wat ik allemaal heb! (Gênant dit, want ik koop soms iets en thuisgekomen kom ik erachter dat… Afijn, je snapt het al.)
Dit kon niet langer! Ont-spullen was dringend gewenst hier. In het begin superlastig, ik geef het toe, maar na enige tijd begon er ruimte te ontstaan. Niet alleen in huis, maar ook in mijn hoofd! Ik ontdekte tijdens dit proces namelijk de tegenhanger van FOMO: het effect van JOMO, Joy Of Missing Out!
Ruimte en rust
Het is onvoorstelbaar bevrijdend om die zelf opgelegde ‘dwangmatigheid’ naast je neer te leggen. Om niet te denken aan wat je mist of misschien gaat missen, maar om te kiezen voor alleen de mooiste pareltjes en daar enorm van genieten. De ruimte en de rust die het oplevert is een verademing.
Die lege dozen, dat zwarte scherm en die blanco momenten in de agenda hebben iets gemeen: ze veroorzaken het JOMO-effect. Ruimte en rust (op z’n tijd), het is heerlijk!
Marianne Timmerman-Hollander is studentendecaan voor het domein Gezondheid & Welzijn
