In de eerste periode van mijn nieuwe studie vind ik het soms lastig om structuur te creëren in de chaos. Ik probeer dat te doen door met mijn klasgenoten te praten. Ik deel mijn zorgen, lucht mijn frustraties en zoek herkenning. Mijn klasgenoten doen hetzelfde, maar niet met mij. Ze doen dat door te chatten… met ChatGPT. Het is een ontwikkeling waar ik nog aan moet wennen. Ben ik een soort moderne boomer aan het worden?
ChatGPT staat bij mij sinds kort onder het tabblad: ‘Veelbezocht’. Ik gebruik het vooral voor feedback of een korte brainstorm, maar nooit om complete teksten te kopiëren. Het voelt nog onwennig, alsof ik mijn eigen denkwerk probeer te vermijden. Toch wil ik met de tijd en de trends meegaan en leren wat AI te bieden heeft. Maar waar ligt de grens?
Door de chaos is de stress in mijn klas enorm. Sommigen huilen zelfs van de druk. Een vriendin voelt een burn-out aankomen en vraagt psychologische hulp… aan ChatGPT, dat inmiddels liefkozend ‘Chat’ wordt genoemd. Een andere vriendin heeft liefdesverdriet en zoekt steun bij Chat. En het helpt ze echt! Toch bekruipt me het gevoel dat we er te ver in doorslaan.
Toen we vorige week een enquête moesten opstellen, bleek dat de helft van de onderzoeksvragen door ChatGPT was gegenereerd. Best begrijpelijk. Het was saai, hersendodend werk. Maar uiteindelijk moesten we alles opnieuw doen, omdat de vragen niet goed waren. Chat heeft zijn beperkingen, vooral als je het laat werken met wetenschappelijke bronnen of specifieke onderzoeksrapporten.
Chat is een schat als je het vraagt om dingen waar het goed in is. Het biedt snelle ideeën, structuur en zelfs troostende woorden voor een gebroken hart. Maar als we het inzetten om al ons denkwerk uit handen te nemen, wordt het problematisch. Een beetje worstelen met een probleem hoort erbij, het is juist dat proces dat je helpt groeien. En dat gevoel van voldoening, dat kan geen AI je geven.
Dus ja, misschien ben ik een beetje ouderwets. Maar ik geloof dat we ChatGPT met mate moeten gebruiken. Het is een hulpmiddel, geen vervanging voor ons eigen denkwerk. Uiteindelijk moeten we zelf blijven nadenken.
