Muzikale creatieveling Kelevino doet alles zelf
Beklemmende dwangbuizen, een gevecht tussen God en de duivel en een vrijpartij met een paspop. Met zijn übercreatieve clips en recht-voor-zijn-raap-teksten geeft journalistiekstudent Kelvin Mulder (artiestennaam: Kelevino) je een draai om je oren.
Gewaagd, dat kun je zijn videoclips zeker noemen. Op YouTube is hij te bewonderen in bh en opgetrokken slip, twerkend met harige billen en terwijl hij een koeienhart eet. En in een dwangbuis terwijl een vrouwelijke dokter naar de kijker flasht.
Hoe random dit alles ook klinkt, tweedejaars Kelvin Mulder (18) heeft bij alles wat hij doet een duidelijk doel voor ogen. “Mijn muziek en clips zijn raar, maar niet om het raar zijn. Het gaat om de creativiteit. Ik zoek uit hoe ik het gevoel dat bij een nummer hoort, de essentie, kan overbrengen.” Die creativiteit komt overal in terug. Kelvin doet namelijk álles zelf. Het schrijven van de teksten en muziek, het inspelen van alle instrumenten, het opnemen, het bedenken en uitvoeren van de clips en het ontwerpen van het artwork van zijn albums.
Behaarde billen
Vorige week verscheen zijn tweede album: Di-Zikryth. Gratis, want Kelvin vindt dat je niet voor muziek zou moeten betalen. Daarom zet hij zijn muziek (grungerock) op YouTube en Spotify. Op zijn expliciete clips krijgt hij – uiteraard – reacties. “Iedereen mag ze interpreteren zoals hij of zij wil. Ik moet zeggen dat ik me bij sommige dingen wel afvraag of het kan. Zo vond ik de clip bij het nummer ‘I don’t think you’re crazy’ een beetje riskant. Wellicht is hij zo abstract dat mensen het verkeerd begrijpen.”
In deze clip is Kelvin gekleed als vrouw en twerkt hij voor de camera met z’n harige billen in een opgetrokken boxer. “Hiermee spot ik met de norm die er voor vrouwen heerst en de norm voor mannen. Twerken is iets wat je alleen vrouwen ziet doen. Terwijl dansen toch om mannen én vrouwen draait? En om liefde. Twerken heeft niets met liefde te maken. Het is puur seksueel en objectiverend. De clip drijft de spot met iedereen. De tekst gaat over waarom je niet lekker gek zou doen. Doe waar je zin in hebt, zolang je niemand pijn doet.”
Geen moederliefde
Hoewel zijn teksten divers zijn, komen thema’s als pijn, somberheid en conflict met jezelf steeds weer terug. “Net als andere artiesten put ik uit wat ik heb meegemaakt. Ik ben opgegroeid zonder moeder en ken geen moederliefde. Ze heeft psychische problemen waarover ik verder niets wil vertellen. Luister maar naar mijn muziek, daarin komt ze terug. Dat ze er niet was, leverde al vroeg een conflict in mij op. Ik trok me terug. In eerste instantie voelde ik vooral pijn, maar door er mee om te leren gaan, door rationeel te denken en muziek als uitlaatklep te gebruiken, ging het steeds beter.” Conflict en verandering zijn een deel van Kelvins leven. “Daarom schuw ik het conflict niet en zal ik mijn mening geven. Bijvoorbeeld als iemand een racistische, seksistische of onderdrukkende opmerking maakt. Daar ben ik klaar mee. Je moet staan voor wat je vindt.”
Kelvin heeft een vorm van autisme. Daarover is hij kort: “Over honderd jaar kijken we heel anders naar wat nu in het hokje autisme wordt geplaatst. Maar inderdaad, momenteel pas ik in dat hokje.”
Egoïsme en dehumanisering
“Voor mijn nieuwe album Di-Zikryth nam ik elk nummer anders op. Bijvoorbeeld door de microfoon ín een snare-instrument te stoppen of bij een opname de microfoon buiten de kamer te zetten. Ik probeer van alles uit. Vervolgens bewerk ik die geluiden op de computer.” Dat alles bedenkt hij tijdens zijn meditaties, waarin hij ‘de chaos alles in zijn hoofd laat overnemen’. “Zo kom ik op mijn ideeën. Chaos is de natuurlijke staat van je hersenen. Van die natuurlijke staat zijn we steeds verder afgedreven. We leven in een postmodernistische tijd. Een tijd van individualisme, materialisme, technologie, kapitalisme, egoïsme, digitalisering en dehumanisering. De zogenaamde millennials hebben veel te maken van de gevolgen hiervan. De samenleving is heel complex geworden: er is veel informatie, je moet altijd bereikbaar zijn. Het gaat om hebben, presteren en geld verdienen om nog meer te kopen. Veel millennials krijgen er psychische problemen door, ze worden depressief of krijgen een burn-out. Het is een doelgroep met veel frustratie. Ik wil bewustwording veroorzaken en meegeven dat je jezelf moet zijn.”
De clips van Kelvin bekijken? Dat kan op Kelvin’s kanaal op YouTube. Zijn beide albums vind je op Spotify.
Tekst: Tessa Klooster
