Pascalle van den Born, tweedejaars studente Verpleegkunde in Almere, was dit weekend aan het logeren voor haar werk. Zij is namelijk begeleider bij Stichting Zorg Almere, waar ze werkt met kinderen en tieners met een verstandelijke of lichamelijke beperking.
Logeren?
Mijn werk bestaat voornamelijk uit het begeleiden van de cliënten. Ik bied ze algemene zorg, maar ik hou me ook bezig met ontspanning; zo spelen we veel spelletjes, gaan we soms zwemmen, of gaan we bowlen of knutselen. Soms hebben we het zogeheten ‘Kortdurig Verblijf’. Dan huren we een vakantiehuisje en krijgen de cliënten een weekend lang begeleiding en gaan we wederom leuke dingen doen. Maar ook werken we aan de zorgdoelen van de cliënten; dat kan variëren van sociale vaardigheden ontwikkelen tot iets kleins als tandenpoetsen.
Dat lijkt me best heftig werk.
Dat klopt. Het vraagt veel van je om met deze doelgroep te kunnen werken – je moet creatief en flexibel zijn, maar je moet ook heel geduldig zijn en je grenzen goed kunnen aangeven. Het is één keer fout gegaan op het werk, toen werd ik aangevallen door een 15-jarige cliënt met veel problemen. Toen ik hem de rug toekeerde viel hij me aan en beet hij zich voor een volle minuut vast in mijn arm. Gelukkig kon ik hulp inschakelen, maar de schrik zat er goed in.
Ligt in dit vak je toekomst, denk je?
Dat vind ik heel moeilijk om te zeggen. Ik vind het onwijs leuk en leerzaam om met deze kinderen te werken, maar ik heb ook al heel lang de droom om bij de ambulance te werken. Dus ik kan alleen maar zeggen; ‘ik zie wel wat de toekomst brengt’.
Joppe Varkevisser
