Hielke Jan Borger is nog student, maar heeft zijn droombaan al te pakken: hij werkt op de redactie van het tv-programma Zondag met Lubach. “Er kijken meer mensen naar dan ik me kan voorstellen.”
Hij woont nog ‘gewoon’ bij zijn ouders in Zwolle. Hij heeft leerjaar drie afgesloten, maar voorlopig staat de boel even op pauze. De hele week treint Hielke Jan (21) namelijk naar Amsterdam, waar hij op de redactie van het VPRO-programma Zondag met Lubach fulltime research doet voor items die in het programma voorbij komen. Zoals de uitbreiding van Schiphol of gaswinning in Groningen. “Ik leer heel veel van Arjen en de rest.”
Ben je het broekie van de redactie?
“Ja, ik ben veruit de jongste. In het begin was het raar om met mensen te werken die al zo ervaren zijn. Sommige mensen hebben al kinderen. Het is zo’n andere wereld dan Windesheim, in de klas. Op school draait alles om persoonlijke groei, terwijl je bij Lubach werkt aan een gezamenlijk product. De spanningsboog is ook korter dan op school; één week tegenover ongeveer zeven weken. En er ligt meer druk op het programma dan op mijn eigen schoolprestaties. Op school doe ik ook mijn best, maar ZML komt voor veel mensen op tv. Dat voelt toch anders.”
Die Lubach. Aardige gast?
“Heel aardig. En supergrappig natuurlijk. Ik leer heel veel van Arjen en de rest, vooral over hoe je kan nadenken over onderwerpen. Daardoor ben ik met een kritischer bril naar het nieuws en de samenleving gaan kijken. Er wordt ook veel gelachen op de redactie. Er staat zelfs een tafeltennistafel waar we veel gebruik van maken. ‘Rond de tafel’ is onze favoriete spelvorm.”
Hoe kwam je eigenlijk bij dit grote programma terecht?
“Het begon allemaal met mijn stage, die ik ook bij Lubach liep. Toen ik werd aangenomen liep ik een week op een wolk. De stage was heel gaaf en ging ook supergoed, want ik werd beoordeeld met een acht. In de periode erna kon ik er naast mijn schoolactiviteiten parttime blijven werken. Betaald. Inmiddels zit ik er fulltime, en doe ik even niks voor school. Binnenkort ga ik beginnen aan mijn tweede stage op school, maar daarna kan ik waarschijnlijk weer terugkomen bij Lubach.”
Wat doet je als researcher precies?
“Ik zoek dingen uit voor de items die in de uitzending komen. Als we een onderwerp verzinnen, zoek ik vervolgens de context erbij en wat de geschiedenis is. Ik kijk veel uitzendingen van Nieuwsuur en het NOS-journaal. Op die manier proberen we een beeld te krijgen van wat er aan de hand is rondom zo’n onderwerp.”
Welke research van jou hebben we al op tv kunnen zien?
“Ik mag niet vertellen wat precies mijn aandeel is in het programma, want het idee is dat we het als team maken. Er zijn ook grappenschrijvers, maar voor de grappen in het programma krijgen zij ook geen persoonlijke credits. Ik ben wel trots op dingen die we samen hebben gedaan. Zoals het item over het Gronings gas vorig jaar, dat vond ik heel gaaf om uit te zoeken.”
Waarom is dat zo leuk, ergens in duiken? Klinkt stoffig namelijk.
“Ik vind het gaaf om vet veel informatie tot me te nemen over dingen waar ik niks vanaf weet. Ook als het een saai onderwerp is. Juist dan is het de uitdaging om daar interessante dingen bij te vinden. Zelf lees ik ook veel: kranten, achtergrondstukken. Om dat de hele dag voor m’n werk te kunnen doen, is helemaal leuk.”
Was dit werk altijd al je droom?
“Sinds Zondag met Lubach op tv is, vind ik het al één van de leukste programma’s die er zijn. Als ik voor mezelf een ideale baan zou mogen bedenken, zou dit het zijn.’’
Hoe voelt dat eigenlijk, zoveel kijkers?
“In het begin had het veel impact op me dat zoveel mensen het programma zien. Er kijken meer mensen naar dan ik me kan voorstellen. Dat brengt natuurlijk ook spanning en druk met zich mee, want ik wilde het heel graag goed doen. Kijkersreacties online trok ik me niet persoonlijk aan, maar ze zorgden er wel voor dat ik nog gemotiveerder raakte.”
En je gaat elke dag op en neer?
“Ik werk van dinsdag tot en met zaterdag, dus ik ga elke dag met de trein naar Amsterdam. In het weekend heb ik een logeeradresje. De opnames van het programma zijn op zondagmiddag, en die woon ik soms ook bij. Ik ben dan vrij, maar het voelt als werken. Want ik let dan goed op hoe alles gaat. Het is leuk om te zien hoe het publiek reageert op de inhoud.”
Silke Polhuijs
Foto: David Cenzer / Zondag met Lubach
