Tosca van den Belt (21 jaar) studeert door de weeks voor docent lichamelijke opvoeding. In het weekend wint ze veel prijzen met haar grote passie: paardrijden.
Wat vind je van de vooroordelen over paardenmeisjes?
Ik denk dat de meeste vooroordelen ontstaan door onbegrip. Vooral het bekende ‘paardrijden is geen sport’. Geloof me, je traint genoeg spieren en dat voel je zeker de volgende ochtend! En niet iedereen begrijpt hoe het is om een band van vertrouwen op te bouwen met een dier. Mensen vinden dingen die ze niet begrijpen nou eenmaal raar.
Waar komt jouw passie vandaan?
Ik ben van kleins af aan al gek op dieren. Vroeger gingen mijn zus en ik altijd met de dochter van mijn oppas mee naar de manege. Als acht jarig meisje reed ik dan rond op een paard en dat vond ik prachtig. Kort daarna ben ik met paardrijden begonnen en dus nooit meer gestopt.
Alleen een hobby of rijd je ook wedstrijden?
Allebei. Paardrijden is altijd al een hobby geweest, maar ik doe ook aan dressuur- en springwedstrijden. Mijn wedstrijden zijn op manege-niveau, die rijd ik een keer per maand. Afgelopen jaar ben ik clubkampioen geworden. Mijn bekerplank is inmiddels vol en ook dit jaar sta ik eerste met nog twee wedstrijden te gaan.
Heb je zelf ook paarden?
Wij hadden zes jaar lang twee Haflingers thuis. Toen ik aan de Calo begon had ik veel minder tijd voor de paarden. Een paard heeft veel verzorging nodig en dat kon ik niet meer bieden. Gelukkig zijn de paarden goed terecht gekomen bij hun nieuwe eigenaar en zie ik ze nog vaak. Nu heb ik nog wel een bijrijdpaard, een paard van iemand anders waar ik op rij, en twee rijpaarden op de manege.
Dianne Bleeker
