Roelof timmert aan de weg met Halcyon Ways
Student Roelof Alkemade richtte vorig jaar de band Halcyon Ways op. De eerste EP is een feit, de eerste optredens zijn achter de rug en de drive om te groeien is groot. Bestormt de band binnenkort de hoofdpodia van grote festivals?
“We laten ons niet in een hokje stoppen”, vertelt eerstejaars pabo Roelof Alkemade (22) over zijn band Halcyon Ways. “We spelen wat we lekker vinden klinken. We hebben niet één inspiratiebron, ik vind het gaaf als muziek goed uitgedacht en verrassend is, of het nou dance of stonerrock is.” Roelof speelt gitaar en schrijft de gitaarpartijen voor de band. “Ik kom niet uit een muzikaal gezin, maar toen ik in groep zeven zat, begon mijn broer met muziek maken. Dat wilde ik ook!” Roelof speelde als drummer, zanger en gitarist al in verschillende bands en eind vorig jaar richtte hij Halcyon Ways op. De muziek kun je het beste omschrijven als poppy, als je het dan toch in een hokje wilt stoppen. “Dat verwachten mensen niet als we het podium op komen. Door ons uiterlijk denken ze dat we een flinke bak metal gaan spelen.”
Spanningen en uitdagingen
Naast Roelof bestaat Halcyon Ways uit zanger Matthijs Sebel, gitarist Yoran van den Brink, drummer Robin Kamphuis en bassist David de Waard. Afgelopen maart, slechts vier maanden nadat de band het levenslicht zag, brachten de heren hun eerste EP uit. De presentatie van Diving In in podium de Buze in Steenwijk was meteen hun eerste optreden. “Natuurlijk waren we zenuwachtig, maar gezonde spanning houdt je scherp.” Er wachtte de band nog een uitdaging: “De EP’s zouden diezelfde dag geleverd worden, maar de verzending was vertraagd. Zonder EP’s kun je natuurlijk geen EP-presentatie houden! Dus ik ben meteen naar de drukker in Brabant gereden om ze op te halen.”
Biertje?
Roelof is degene die optredens regelt, de EP heeft gefinancierd en de band van een oefenruimte voorziet. “In een loods aan de rand van Meppel repeteren we eens per week. We kunnen er zoveel herrie maken als we maar willen.” Bij een oefenruimte denk je misschien aan lege bierblikjes en sigarettenpeuken, maar bij Halcyon Ways is dat anders. “Zelf drink ik geen alcohol en ik fitness drie keer per week. Bij de introductie hier op Windesheim waren medestudenten daar wel verbaasd over.” In de oefenruimte is bier overigens gewoon welkom. “Het is alleen niet de bedoeling dat we dronken staan te repeteren, dan komt er niks goed uit je handen.”
Dromen van het hoofdpodium
Deze gefocuste aanpak heeft Halcyon Ways al in het bekende Groningse podium Vera gebracht en ze werkten samen met bevriende singer-songwriter en producer Timo de Jong. “Hij is flink naam aan het maken en treedt elke week wel een keer op. Tijdens onze EP-release speelde hij in ons voorprogramma!”
Eind september staat de band op twee showcase-avonden van Drentsch Peil, een initiatief dat Drentse cultuur een podium geeft. Een feedbackronde van muziekprofessionals ging al vooraf aan de showcase-avonden. “De mening van de een stond echter haaks op die van de ander, dus daar kon ik niet zoveel mee. Daarom heb ik geen idee meer wat de feedback was. Bovendien kan niet iedereen onze muziek leuk vinden. Was het maar zo, dan waren we meteen beroemd!” Dat is meteen een van Roelofs dromen: “Mijn broer stond met zijn band The Girls op de TMF Awards in de Heineken Music Hall en op het hoofdpodium van het Bevrijdingsfestival Zwolle. Op zo’n groot podium spelen lijkt me te gek. Maar het belangrijkste is voor mij om veel te spelen, te laten zien wie we zijn en onze muziek te laten horen. Optreden is het leukste dat er is!”
Tekst: Janine Sterenborg
Foto: Jasper van Overbeek
