Michelle: Lekker naar je eigen huis

Met mijn ongewassen haren, gehuld in een fleece bloemen-badjas, zit ik op de bank te zappen. Ik kijk naar programma’s over aanstaande curvy bruiden, want dikke vrouwen krijgen hun eigen programma op TLC. Ze mogen er ook zijn. Ik kijk naar katten die hun baasjes te slim af zijn en naar ‘extreme couponing’, waar Amerikaanse vrouwen kelders vol stoppen met zeepdispensers. ‘Betaald’ met de enorme stapel coupons die ze uit de aanbiedingskrantjes hebben geknipt. Voor noppes dus. Ze zijn vast voorbereid op de dag dat de wereld wordt overgenomen door aliens.

Een uurtje later komt mijn vriend langs. Rechtstreeks van de voetbal. Zijn haar plakt aan zijn voorhoofd en op het moment dat hij zijn schoenen uittrekt, ren ik alvast naar buiten. Adem happen. De tas met voetbalspullen, inclusief natte handdoek, wordt in de hoek van de kamer gesmeten. “Wat kijk je? Ach, waar slaat dit nu weer op? Wat is dit voor programma? Kom eens hier met die laptop. We gaan iets anders kijken. How I Met Your Mother, vinden we beiden leuk.”

’s Avonds eten we patat. Want, zegt mijn vriend, als je brak bent en gevoetbald hebt, MOET je gewoon patat eten. Met een kroket. En een frikadel. Ik protesteer niet. Maar dan komt het moment dat we samen een film moeten uitkiezen. Bij alles wat ik voorstel kijkt hij mij met afgrijzen aan. “Nee, nee die ook niet, nee. Oh nee die al helemaal niet!” Zijn filmvoorstellen bestaan vooral uit actie, geschiedenis en oorlog voeren. “We kunnen ook gewoon iets anders kijken? Barça moet vanavond spelen, ook leuk toch? Jij vindt Barcelona toch ook leuk?”

Met mijn bord patat op mijn schoot kijk ik vertederd naar mijn vriend, maar schrik ik me elke keer een ongeluk wanneer hij opstaat en schreeuwt: “Scheids!!! Ah scheids kom op, ben je blind of zo?!?!”

Op kamers wonen, lekker op jezelf. Totdat je vriend zich meester maakt van de afstandsbediening. JOUW afstandsbediening. Oóit wil ik met hem samenwonen. Maar voor nu is het nog steeds mijn afstandsbediening. Kijk jij tot die tijd maar lekker voetbal op je eigen kamer, vriend.

Michelle van der Molen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *