Özcan Akyol: Lastpakken

Mijn ambitie was altijd om later in elk geval geen idioot te worden. Wat voor werk ik zou doen, merkte ik vanzelf wel, maar dat eerste gevoel domineerde al mijn gedachten. Waar dat mee te maken had? Ik ben als kind nooit voorgelezen, de act ...

Roderick Nieuwenhuis: Snoeien

Hoe onthaast je? Op het moment dat ik deze column schrijf, is dit plots een actuele vraag voor me. Ik sta op een punt om een boek af te ronden waar ik enkele jaren aan gewerkt heb. En dat project combineer ik met lesgeven op Windesheim. Dat ...

Nynke Lautenbag: Dolen door Amsterdam

We zijn met de familie een dagje in Amsterdam. De zon schijnt en we wachten op Michel: ooit dakloos, verslaafd en crimineel, nu gids door zijn eigen verleden. Terwijl ik op een stoepje zit met m’n zonnebril half op m’n hoofd, denk ik aan he ...

Marianne Timmerman: ‘In ieder einde zit een nieuw begin’

Een fascinerend aspect in het leven is dat we doorlopend ergens afscheid van nemen en aan iets nieuws beginnen en dat het blijkbaar nooit echt went! Denk aan alle fases die voorbij komen in ons leven. Van peuterspeelzaal naar alle opvolgend ...

Famke Schirm: ‘Stiekem blij dat hospiteren bestaat’

Daar sta je dan. Klotsende oksels, een fles wijn in je hand, en voor je een studentenhuis dat hopelijk je thuis wordt. De deur zwaait open, ogen scannen je van top tot teen: de vleeskeuring is begonnen.  Inmiddels twee jaar geleden stond ik ...

Ariane Niemeijer: ‘Kleuren van winter naar lente’

Het is voorjaar. Je hoort het aan het ritmische op-en-neer-getsjilp van de tjiftjaffen. Die zijn kennelijk weer in het land. Je ziet het aan de groepjes studenten die buiten op diverse bankjes in het zonnetje zitten. Eerste speurde ik bij d ...

Cor Niks: ‘Windesheim Jong staat voor verbinding’

Soms ontdek ik initiatieven binnen Windesheim waarvan ik me eerder niet goed bewust was. Windesheim Jong is daar een uitstekend voorbeeld van. Ik had voorbij zien komen als iets nieuws voor de hogeschool, maar pas later realiseerde ik me ho ...

Nynke Lautenbag: Het laatste groepje

Er hangt een gespannen sfeer in het klaslokaal. Uit elke hoek ruik ik zweetoksels. Samen met mijn oude groepje zit ik vooraan in de klas. Vandaag gaan we nieuwe groepjes maken voor het volgende project. De invaldocent, van mijn leeftijd, ha ...

Özcan Akyol: Diversiteitsklucht

Overal wat ik beroepsmatig kom – in de literaire wereld, op krantenredacties en bij de televisie – zijn beleidsmakers bezig om te zorgen voor een meer diverse organisatie, wat betekent dat ze een betere vertegenwoordiging willen van mensen ...

Roderick Nieuwenhuis: Vroedvrouw

Voor wie dat nog niet doorheeft: we zitten in een luistercrisis. Althans, dat vindt David Brooks. De Amerikaanse journalist en docent schreef twee jaar geleden in het boek How to Know a Person (2023) dat we leven in een tijdperk van relatio ...

Martin Jans: ‘Touch some grass’

Ik liep langzaam over het middenpad tussen de houten banken naar voren. Het was een schemerige avond in de kerk van het Dominicanenklooster. Aswoensdag heette het, de start van de voorbereiding op het christelijke Paasfeest. Een jongen hele ...

Marianne Timmerman: ‘De koffieautomaat als baken’

Na het opstarten van de apparaten op de werkplek van die dag is de volgende loop richting het sociale hart van de afdeling: De koffieautomaat! Als de keuzeknoppen zijn bediend, begint met een beetje geluk de kast te rommelen en te pruttelen ...

Cor Niks: ‘Stilstaan bij waar je bent’

Op het station afgelopen week viel het me ineens op: we zijn óf aan het rennen, óf aan het wachten. Rennend om een trein te halen, een les niet te missen of misschien zelfs om de beweegnorm te halen. En als we niet rennen, dan staan we vaak ...

Nynke Lautenbag: Niet weggooien!

Vijf jaar geleden verhuisde ik uit mijn ouderlijk huis, omdat ik zin had in meer vrijheid. Zoals een negentienjarige hoort te doen, toch? Niemand die zeurt over mijn (veel te lange) schermtijd en niemand die ik om toestemming moet vragen om ...

Roderick Nieuwenhuis: Aanmodderen

Ik was nét 17 jaar toen ik in 1999 op het vliegtuig stapte naar Australië. Ik had vijf redelijk ongelukkige jaren op de havo achter de rug en ik wilde niets liever dan ontsnappen. En dat werd me makkelijk gemaakt door mijn oudste zus, die o ...

Martin Jans: ‘How we learn to be brave’

‘Dat christendom is vaak zo slap’. Hij zei het op een felle toon toen hij hoorde dat ik dominee ben. We hadden even een gesprekje, ergens in de wandelgang. Voor hem ging het in het leven om kracht, mannelijkheid, potentie en daadkracht. Hij ...

Judith van der Stelt: ‘Schrijven en soep maken’

Maak je wel eens soep?’ vroeg ik onlangs aan een van mijn studenten. Ze hield zich in, maar ik zag de verbazing in haar ogen. Werd ze nu ook al op haar kookkunsten beoordeeld? Ik lachte en legde haar de reden uit van mijn vraag. ‘Als ik soe ...